Στη μάνα
Σε βλέπω· κι αν δεν σε δω χάνεται η βαρύτητα. Εσύ και μάνα και πανσέληνος. Ολόγιομη, παντοδύναμη. Χωρίς εσένα στροβιλίζομαι και καίγομαι: γύρω μου.
Σε κοιτάζω· κι αν δεν σ’ αντικρίσω χάνεται ο μήνας. Ο χρόνος λειψός. Εσύ και στήριγμα και μάνα. Ολόφωτη, ζωοδόχα.
Κάθε τόσο του μηνού, εκεί. Κι εγώ από κάτω σου μικρή κι ανήμπορη, ακατέργαστη.
Δωσ’ μου φως και λίγο από σένα.
Με κοιτάζεις, με ολοκληρώνεις· είμαι το άλλο σου μισό. Αυτό το κομμάτι που σου λείπει τις υπόλοιπες ημέρες του μήνα.
Ένα παράθυρο στον κόσμο να’ χω. Τίποτε άλλο δε θα θέλω. Να σε κοιτάζω όπου κι αν είμαι, να σε κουβαλώ. Στην τσέπη μου. Μέσα μου, ολάνθιστη, φωτερή. Πάντα εκεί, κι εδώ και παντού.
Γέρασε μαζί μου, σ’ εκλιπαρώ.
Φέγγε μου να γίνομαι σκιά σου.
::μικρά διηγήματα:: 
Χριστινα η πανσεληνος ειναι ποιηση . Αν διαμορφωσεις τις προτασεις σου ( πιο μικρες και με εμφαση εκει που θελεις ) ο λογος γινεται καθαρα ποιητικος λυρικος και πολυ τρυφερος . Διηγημα παντως δεν ειναι !
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Αγαπητέ μου Βασίλη. Μόλις παρέλαβα τα βιβλία!!! Σας τηλεφωνώ αμέσως! ❤
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν ξέρω αν είναι διήγημα ή ποίηση , ξέρω ότι αυτό που μόλις διάβασα είναι εκπληκτικό !
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Αντωνάκη μου, αυτό το έχω κατηγοριοποιήσει στα πεζο-ποιήματα.
Σημασία έχει πως σ’ αρέσει, όχι οι ταμπέλες! Σε φιλώ πολύ ❤
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αφωνος.. για ακομη μια φορα..
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
❤
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
You are in alignment, as always, simply beautful!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Thanks a bunch, my dearest!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!