7:15 με την αλμύρα στα μαλλιά // έφυγε το καράβι, έφυγες κι εσύ // πουθενά δεν στέκομαι και δεν μπορείς να είσαι παντού // όπου μπλε κι εμείς εκεί. // Η αλμύρα σου τρώει και το κορμί, στο τρώει από το πρωί. // Πήγες ανάποδα από τον άνεμο, φοβήθηκες για μας // άνοιξες τα μάτια σου μεσοπέλαγα, έτσουξαν. // Η αλμύρα, ο βοριάς, εσύ κι εγώ για τέσσερις μέρες. // Ο Αχιλλέας άφαντος. Τον έψαξες στα μάτια σου: τον φαντάστηκες κορίτσι // στο λιμάνι· σαν να τον άκουσες να έρχεται… // Πήγαινέ με ξανά: έλα πάρε με, καβάλα στ’ άλογο. // Θα σε περιμένω με το Αιγαίο στα μαλλιά. Νύχτωσε. // Τα μάτια γουρλωμένα αλλά λοξά // σαν πίνακας του Φ.
Καλό Καλοκαίρι! Ραντεβού τον Σεπτέμβρη!